Το κείμενο αυτό είναι μια συρραφή ορισμένων σχολίων που ανάρτησα στο ιστολόγιο του OSR, εδώ, και εδώ σε επαναδημοσίευση του OSR, με προσθήκη ορισμένων καινούριων σχολίων στο τέλος.
Η υπόθεση, καλούμενη και ως Credit River case, είναι γνωστή σε όσους έχουν παρακολουθήσει το Zeitgeist Addendum, την δεύτερη ταινεία “Zeitgeist” του Peter Joseph που προβλήθηκε το 2008. Η ταινεία ολόκληρη υπάρχει εδώ, όπου η αναφορά στην υπόθεση Credit River αρχίζει στο 00:19:25. Το απόσπασμα της ταινείας που αναφέρεται σ' αυτήν υπάρχει και στο Youtube.
Αν και η υπόθεση έχει κάποιο ενδιαφέρον, το Zeitgeist μας παραπλανεί, προβάλλοντας την με ένα τρόπο που την κάνει να φαίνεται σημαντικότερη από ότι είναι στην πραγματικότητα κι έτσι ώστε να εξυπηρετεί την προπαγάνδιση του μηνύματός του.
Κατ’ αρχήν να αναφέρουμε το ψέμα ότι ο Jerome Daly “τελικά κράτησε το σπίτι του”, ενώ στην πραγματικότητα ούτε για σπίτι επρόκειτω ούτε η υπόθεση επικράτησε στο ανώτατο δικαστήριο. Όμως η ατμόσφαιρα φορτίζεται πιο έντονα κι’ εμείς ταυτιζόμαστε περισσότερο με τον πρωταγωνιστή, αν νομίζουμε ότι είναι ένας καημένος που αγωνίστηκε ενάντια στο σύστημα, έπεισε το δικαστήριο και κατάφερε να σώσει το σπίτι του. Στην πραγματικότητα η υπόθεση είναι εντελώς ασήμαντη σαν δικαστικό προηγούμενο, και πάει κάπως έτσι:
Ο Jerome Daly, ένας δικηγόρος φανατικός με το Αμερικανικό σύνταγμα, συμμάχισε με ένα άλλο συμπατριώτη του, επίσης φανατικό, τον Martin Vincent Mahoney, μικροαγρότη και ξυλουργό στο επάγγελμα, ο οποίος όμως εκτελούσε και χρέη δικαστή για μικροϋποθέσεις σε μια επαρχιακή περιοχή που δεν καλυπτόταν από ένα πιο επίσημο δικαστήριο, για να δημιουργήσουν φασαρία σε σχέση με το γεγονός ότι το χρήμα που κυκλοφορεί στη χώρα έχει την μορφή χαρτονομισμάτων ή επιταγών αντί ασήμι και χρυσάφι όπως προνοεί το σύνταγμα. Μάλιστα ο Daly περιμένει ότι τα μιλίσια (πολιτοφυλακές) της περιοχής θα υπερασπιστούν την περιουσία του ένοπλα, ενώ ο Mahoney θεωρούσε ότι το ανώτατο δικαστήριο δεν είχε περισσότερη δικαιοδοσία από τον ίδιο. Τελικά η υπόθεση έπεσε και αργότερα, οταν το δίδυμο συνέχισε να κάνει φασαρία με αφορμή άλλες υποθέσεις, ο μεν Daly έχασε την άδεια να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα, ενώ ο Mahoney πιθανότατα θα καθερείτω αν δεν προλάβαινε να πεθάνει πριν βγει η σχετική απόφαση.
Ο Mahoney ήταν διορισμένος ως “justice of the peace”: πρόκειται για κατώτερου βαθμού δικαστές που εκλέγονται ή διορίζονται ούτως ώστε να “διατηρούν την ειρήνη” σε ορισμένες περιοχές, χωρίς να έχουν κατ΄ ανάγκη ιδιαίτερη μόρφωση και ανάλογο δίπλωμα (Wikipedia). Είναι δηλαδή μια λύση ανάγκης για περιοχές με αραιό πληθυσμό για τις οποίες δεν υπάρχει επίσημο δικαστήριο και μπορούν να εκδικάζουν μόνο μικροϋποθέσεις:
The 1967/1968 Minnesota Legislative Manual states:
"Justices of the peace are elected for two-year terms in townships and in cities and villages which do not have municipal courts. Justices of the peace have jurisdiction over actions arising within a county when the amount involved does not exceed $100 for civil cases, and when the punishment or fine does not exceed $100 or three months' imprisonment in criminal cases." (Lawlibrary)
Πρόκειται για ένα θεσμό η ιστορία του οποίου ξεκινά από την Αγγλία τον καιρό του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, ο οποίος όριζε ιππότες υπέυθυνους να “διατηρούν την ειρήνη” σε περιοχές που δεν ελέγχονταν από άλλες δυνάμεις του βασιλιά, ενώ θεσμοθετήθηκε επίσημα το 1327 και αφορούσε “καλούς και νομοταγείς άνδρες”, οι οποίοι είχαν την περιορισμένη εξουσία να επιστούν την προσοχή στο νόμο σε άτομα που υπήρχαν λόγοι να πιστεύεται ότι επρόκειτω να προβούν σε πράξεις βίας ή άλλες άνομες ενέργειες. Δεν ήταν καν δικαστική εξουσία αφού δεν μπορούσαν να επιβάλουν ποινές (βλ. Wikipedia).
Με λίγα λόγια ο όρος δεν αναφέρεται σε ένα πραγματικό δικαστή, αλλά σε ένα άτομο που του αναλαμβάνει ορισμένες δικαστικές λειτουργίες:
“In some US states, the Justice of the Peace is a judge of a court of limited jurisdiction, a magistrate, or a quasi-judicial official with certain statutory or common law magisterial powers. The Justice of the Peace typically presides over a court that hears misdemeanor cases, traffic violations, and other petty criminal infractions. The Justice of the Peace may also have authority over cases involving small debts, landlord and tenant disputes, or other small claims court proceedings. Proceedings before Justices of the Peace are often faster and less formal than the proceedings in other courts. In some jurisdictions a party convicted or found liable before a Justice of the Peace may have the right to a trial de novo before the judge of a higher court rather than an appeal strictly considered”. (Wikipedia)
Ο Mahoney ήταν ξυλουργός και μικροκαλλιεργητής που εκτελούσε τέτοιες δικαστικές λειτουργείες: “... by Justice Martin V. Mahoney, who by occupation is a dirt farmer and a carpenter and who is not dependent upon the fraudulent Federal Reserve Mob for his sustenance...” (Lawlibrary)
dirt farmer (plural dirt farmers)
A subsistence farmer; a farmer with no hired hands.
A farmer who is too poor to use, or unable to use, irrigation.
(Wiktionary)
Παρόλα αυτά, ο Daly θεωρεί ότι το δικαστήριο του Mahoney είναι η ανώτατη δικαστική εξουσία στην περιοχή, λέει ότι όλοι οι άλλοι δικαστές είναι πουλημένοι επειδή εξαρτώνται από το τραπεζικό σύστημα και πιστεύει ότι σε περίπτωση που οποιοδήποτε άλλο δικαστήριο, συμπεριλαμβανομένου του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ παραβιάζοντας το σύνταγμα πάρει διαφορετική απόφαση, τότε αυτός θα απευθυνθεί στις τοπικές πολιτοφυλακές που θα σπεύσουν να του επιστρέψουν την περιουσία του - προφανώς με την δύναμη των όπλων. Και μάλιστα, φαίνεται να πιστεύει πως αυτό θα γίνει πράγματι και πως τα μιλίσια μπορούν να φροντίσουν να την διατηρήσει! Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα γραφικό τρελλάρα:
“In truth and in fact the Justice of the peace Court is the highest Court in the land as it is the closest to the People. Every Judge who is dependent upon this fraudulent Federal Reserve, National an State Banking System for his sole support is disqualified because of self interest and has no jurisdiction to sit in review of this Judgment. If any Appellate Court, including the Supreme Court of the United States, in the review of this Judgment, perpetrates a fraud upon the People by defying the Constitutional Law of the United States Mahoney has resolved that he will convene another Jury in Credit River Township to try the issue of the Fraud on the part of any State or Federal Judge, and in an action on my part to recover the possession if the Jury decides in my favor, the Constable and the Citizens Militia of Credit River Township will, pursuant to the law, deliver me back into possession. So you see this Justice of the Peace can keep the peace in Scott County, Minnesota, not with the help of these State and Federal Judges who have fled reality, but in spite of them. Thus Thomas Jefferson’ s prophesy with reference to Chattel Slavery once again rings true; “God’s Justice will not sleep for ever”. (Lawlibrary)
Φυσικά έχει δίκαιο σχετικά με το τι προβλέπει το σύνταγμα, και προφανώς έχει δίκαιο για το ότι οι δικαστές που είναι εξαρτημένοι από το σύστημα δεν θα μπορούσαν ποτέ να τον δικαιώσουν. Το θέμα είναι πως ζει σε ένα δικό του φανταστικό κόσμο. Την εποχή που οι ΗΠΑ έστελναν τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι, για να αποκαταστήσουν το χαμένο τους κύρος από το Σοβιετικό προβάδισμα στο διάστημα, ο Daly νόμιζε ότι στο Scott County της Minnesota θα ζούσε με βάση όσα υποσχέθηκαν οι πατέρες του έθνους δυο αιώνες προηγουμένως: να μην πληρώνει φόρους, να χρησιμοποιεί χρήματα από ασήμι και χρυσάφι και να υπερασπίζεται το σύνταγμα με τις πολιτοφυλακές.
The defendant, Jerome Daly, was a longtime tax protester. He was convicted of willfully failing to file federal income tax returns for the years 1967 and 1968. In rejecting his appeal, the United States Court of Appeals for the Eighth Circuit noted: "Defendant's fourth contention involves his seemingly incessant attack against the federal reserve and monetary system of the United States. His apparent thesis is that the only 'Legal Tender Dollars' are those which contain a mixture of gold and silver and that only those dollars may be constitutionally taxed. This contention is clearly frivolous." (Wikipedia)
Τα ίδια όμως ισχύουν για τον δικαστή Mahoney. Εδώ αρνείται να τηρήσει την διαδικασία έφεσης, αρνείται να δώσει τα πραχτικά της δίκης στο επαρχιακό δικαστήριο και αρνείται να δεχτεί τα χρήματα που το ίδιο το δικαστήριο απαίτησε διότι αυτά δεν ήταν από χρυσό και ασήμι αλλά χαρτονομίσματα που εξέδωσε η Federal Reserve Bank, που δεν έχουν καμία αξία σύμφωνα με το σύνταγμα. Φυσικά το δικαστήριο κάλεσε τον Mahoney να δώσει εξηγήσεις (Lawlibrary). Μετά ο Mahoney εξηγεί στο δικαστήριο ότι δεν δέχτηκε να καταχωρήσει την αίτηση για έφεση επειδή τα $2 που την συνόδευαν δεν ήταν νόμιμα σύμφωνα με το σύνταγμα του κράτους (Lawlibrary).
Εντομεταξύ στην απόφασή του ο Mahoney δεν αναγνωρίζει την δικαιοδοσία οποιουδήποτε άλλου δικαστηρίου πάνω στο ζήτημα, εκτός από του δικού του:
“5. That any provision in the Minnessota Constitution and any Minnesota Statute limiting the Jurisdiction of this Court is repugnant to the Constitution of the United States and to the Bill of Rights of the Minnesta Constitution and is null and void and that this Court has Jurisdiction to render complete Justice in this Cause”.
και:
“Nothing in the Constitution of the United States limits the Jurisdiction of this Court, which is one of original Jurisdiction with right of trial by Jury guaranteed. This is a Common Law Action. Minnesota cannot limit or impair the power of this Court to render Complete Justice between the parties. Any provisions in the Constitution and laws of Minnesota which attempt to do so are repugnant to the Constitution of the United States and are void”. (Lawlibrary)
Όλα αυτά είναι κατανοητά ως μια προσπάθεια δύο ανθρώπων να δώσουν το μύνημά τους που έχει να κάνει με την παραβίαση του συντάγματος (και ειδικά o Mahoney φαίνεται πως δεν είχε τίποτα να χάσει ούτως η άλλως). Δεν λέω ότι Daly ή ο Mahoney κακώς έπραξαν, λέω όμως ότι δεν πρόκειται για την περίπτωση που ένας απλός πολίτης πείθει ένα ουδέτερο δικαστήριο ότι το σύστημα τον αδίκησε. Πρόκειται για δύο ιδεολόγους, ουσιαστικά δύο ακτιβιστές που προσπαθούν να περάσουν ένα μύνημα, και που ο ένας έτυχε να εκτελεί και ορισμένες λειτουργίες δικαστή, πράγμα που χρησιμοποίησε ως μέσο για να πετύχει τον σκοπό του. Πολλές τέτοιες υποθέσεις πήγαν στα δικαστήρια των ΗΠΑ, αλλά κανένα πρωτόδικο δικαστήριο δεν έβγαλε παρόμοια απόφαση.
Παρόλα αυτά το Zeitgeist κλείνει το ζήτημα επισημένοντας πόσο σημαντικές είναι οι συνέπειες αυτής της δίκης, η οποία υποτίθεται ότι έχει κερδηθεί. Αλλά τέτοιες συνέπειες δεν υπάρχουν, καθώς πρόκειται για μια δίκη ενός μικρής υπόστασης δικαστηρίου που έπεσε αμέσως μόλις το ζήτημα πέρασε στην επόμενη δικαστική βαθμίδα, και της οποίας επομένως η απόφαση δεν έχει καμιά νομική ισχύ.
Ο πυρήνας της υπόθεσης Credit River
Η ουσία της υπόθεσης μπορεί να αποδοθεί περιληπτικά στις ακόλουθες τρεις προτάσεις:
“Τα χρήματα ξεκινούν την ύπαρξή τους όταν τα δημιουργούν [οι τράπεζες] μέσα στα βιβλία τους με καταχωρήσεις αριθμών. Οι τράπεζες τα δημιουργούν από το μηδέν. Δεν αντιπροσωπεύουν μια ποσότητα χρυσού ή ασημιού ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο ή πηγή αξίας”.
Ελέυθερη απόδοση του αποσπάσματος:
“The first time that the money comes into existance is when they create it on their bank books by bookkeeping entry. The banks create it out of nothing. No substantial fund of gold or silver is back of it, or any fund at all”.
Το δικαστήριο θεωρεί ότι μόνο τα πραγματικά προϊόντα έχουν αξία, και όχι οι επιταγές και τα γραμμάτια - ακόμα και αν τα εκδίδει η κεντρική τράπεζα, όπως συμβαίνει με τα χαρτονομίσματα, και ότι μόνο ο χρυσός και το ασήμι μπορούν να χρησιμοποιούνται ως νόμισμα, διότι αυτό δηλώνεται ρητά στο σύνταγμα. Σε κάποιο σημείο επισηνάπεται μέρος του συντάγματος όπου βρίσκεται η συγκεκριμένη διάταξή:
“THE CONSTITUTION OF THE UNITED STATES
SECTION 10. No State shall enter into any Treaty, Alliance, or Confederation; grant Letters of Marque or Reprisal; coin Money; emit Bills of Credit; make any Thing but gold and silver Coin a Tender In Payment of Debts; pass any Bill of Attainder, ex post facto Law, or Law impairing the Obligation of Contracts, or grant any Title of Nobility”. (Lawlibrary)
Με αυτή την έννοια μόνο είναι που κάνει δηλώσεις όπως “The banks create it out of nothing” και “Only God can created something of value out of nothing”. Αυτές οι δηλώσεις αφορούν τόσο τις επιταγές των εμπορικών τραπεζών όσο και τα χαρτονομίσματα.
Για παράδειγμα το δικαστήριο αναφέρεται επανελημένα στην αξία των πιστωτικών σημειωμάτων που εκδίδει η κεντρική τράπεζα, συμπεριλαμβανομένων των χαρτονομισμάτων, που δεν ξεπερνούν το 1 σεντ, όσο αξίζει το χαρτί και το μελάνι που τα αποτελούν. Για το δικαστήριο τα γραμμάτεια δεν νοείται να έχουν άλλη αξία, αφού μάλιστα δεν αποτελούν τίτλους ιδιοκτησίας ποσοτήτων χρυσού και ασημιού:
“The Federal Reserve Bank of Minneapolis obtains Federal Reserve Notes in denominations of One ($1.00) Dollar, Five, Ten, Twenty, Fifty, One Hundred, Five Hundred, One Thousand, Ten Thousand, and One Hundred Thousand Dollars for the cost of the printing of each note, which is less than one cent”.
Πιο αναλυτικά το σκεπτικό του δικαστηρίου φαίνεται εδώ:
The Federal Reserve Notes in question in this case are unlawful and void upon the following grounds:
A. Said Notes are fiat money, not redeemable in gold or silver coin upon their face, not backed by gold or silver, and the notes are in want of some real or substantial funk being provided for their payment in redemption. There is no mode provided for enforcing the payment of the same. There is no mode providing for the enforcement of the payment of the Notes in anything of value.
B. The Notes are obviously not gold or silver coin.
C. The sole consideration paid for the One Dollar Federal Reserve Notes is in the neighborhood of nine-tenths of one cent, and therefore, there is no lawful consideration behind said Notes.
Επειδή ο δημιουργός της ταινείας Zeitgeist δεν ήταν υπέρ της επιστροφής στα χρυσά νομίσματα, αφαίρεσε αυτό το κομμάτι από την παρουσίαση της υπόθεσης, που όμως αποτελεί την ουσία της. Συνδιάζοντας το αυτό με όσα μας είπε για το fractional reserve system, έφτιαξε μια παραπλανητική εκδοχή της ιστορίας.
Όλα τα αποσπάσματα είναι μέρη του εκτεταμένου αποσπάσματος που ακολουθεί, και εδώ η πηγή του.
FINDINGS OF FACT, CONCLUSIONS OF LAW, JUDGMENT AND DETERMINATION
1. That the Federal Reserve Banking Corporation is a United States Corporation with twelve (12) banks throughout the United States, including New York, Minneapolis and San Francisco. That the First National Bank of Montgomery is also a United States Corporation, incorporated and existing under the laws of the United States and is a member of the Federal Reserve System, an more specifically, of the Federal Reserve Bank of Minneapolis.
2. That because of the interlocking activities, transactions an practices, the Federal Reserve Banks and the National Banks are for all practical purposes, in the law, one and the same bank.
3. As is evidenced from the book “The Federal Reserve System; Its Purposes and Functions”, put out by the Board of Governors of the Federal Reserve System, Washington, D.C., 1963, and from other evidence adduced herein, the said Federal Reserve Banks and National Banks create money and credit upon their books and exercise the ultimate prerogative of expanding and reducing the supply of money or credit in the United States. To illustrate the admission of their activity, pages 74 through 78 are attached hereto as pages 21, 22 & 23.
The creation of this money or credit constitutes the creation of fiat money upon the books of these banks.
When the Federal Reserve Banks and National Bands acquire United States Bonds and Securities, State Bods and Securities, State Subdivision Bonds and Securities, mortgages on private Real property and mortgages on private personas property, the said banks create the money and credit upon their books by bookkeeping entry. The first time that the money comes into existance is when they create it on their bank books by bookkeeping entry. The banks create it out of nothing. No substantial fund of gold or silver is back of it, or any fund at all.
The mechanics followed in the acquisition of United States Bonds are as follows: The Federal Reserve Bank places its name on a United States Bond and goes to its banking books and credits the United States Government for an equal amount of the face value of the Bonds. The money or credit first comes into existance when they create it on the books of the bank.
The Federal Reserve Bank of Minneapolis obtains Federal Reserve Notes in denominations of One ($1.00) Dollar, Five, Ten, Twenty, Fifty, One Hundred, Five Hundred, One Thousand, Ten Thousand, and One Hundred Thousand Dollars for the cost of the printing of each note, which is less than one cent. The Federal Reserve Bank must deposit with the Treasurer of the United States a like amount of Bonds for the Notes it receives. The Bonds are without lawful consideration, as the Federal Reserve Bank created the money and credit upon the books by which they acquired the Bond.
The net effect of the entire transaction is that the Federal Reserve Bank obtains Federal Reserve Notes comparable to the ones they placed on file with the Clerk of the District Court, and a specimen of which is above, for the cost of printing only. Title 31 U.S.C., Section 462/ (See page 41) attempts to make Federal Reserve Notes a legal tender for all debts, public and private. From 1913 down to date, the Federal Reserve Banks and the National Banks are privately owned. As of March 18, all gold backing is removed from the said Federal Reserve Notes. No gold or Silver backs up these notes.
The Federal Reserve Notes in question in this case are unlawful and void upon the following grounds:
A. Said Notes are fiat money, not redeemable in gold or silver coin upon their face, not backed by gold or silver, and the notes are in want of some real or substantial funk being provided for their payment in redemption. There is no mode provided for enforcing the payment of the same. There is no mode providing for the enforcement of the payment of the Notes in anything of value.
B. The Notes are obviously not gold or silver coin.
C. The sole consideration paid for the One Dollar Federal Reserve Notes is in the neighborhood of nine-tenths of one cent, and therefore, there is no lawful consideration behind said Notes.
D. That said Federal Reserve Notes do not conform to Title 12, United States Code, Sections 411 and 418. Title 31 USC, Section 462, insofar as it attempts to make Federal Reserve Notes and circulating Notes of Federal Reserve Banks and National Baning Associations a legal tender for all debts, public and private, it is unconstitutional and void, being contrary to Article 1, Section 10, of the Constitution of the United States, which prohibits any State from making anything but gold or silver coin a tender, or impairing the obligation of contracts.
IN CONCLUSION, it is therefore the further judgment and determination of this Court:
1. That the original Judgment entered herein on December 9, 1968 is in all respects confirmed.
2. That the Federal Reserve Notes on deposit with the Clerk of the Court are not lawful money of the United States; are in violation of the Constitution of the United States and are not for any purpose.
That M.S.A. 532.38 requiring $2.00 to be deposited with the Clerk of District Court within ten (10) days of the entry of Judgment was not complied with. That the conditions prerequisite to this Court allowing an appeal have not been complied with. That this Court’ s Notice of its Refusal to Allow Appeal dated January 6, 1969 is hereby made absolute.
That following memorandum is attached and made a part of this decision.
... ... ...
Κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις
Είναι λογική η απαίτηση των Mahoney και Daly, να θέλουν ένα νόμισμα από χρυσάφι ή ασήμι;
Ότι αυτό αναφέρεται στο σύνταγμα των ΗΠΑ, τουλάχιστον στην αρχική του μορφή, αυτό είναι βέβαιο. Πολλές φορές όμως ένα σύνταγμα επιτρέπει την αναθεώρηση ορισμένων άρθρων του. Για παράδειγμα το Άρθρο 182 του συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας δηλώνει ότι είναι δυνατή η αλλαγή όλων των άρθρων εκτός από όσα αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ. Η αναθεώρηση απαιτεί πλειοφηφία τουλάχιστο των 2/3 των βουλευτών της κάθε κοινότητας. Αν συμβαίνει κάτι παρόμοιο με το σύνταγμα των ΗΠΑ δεν το γνωρίζω, ούτε αν έχουν αναθεωρηθεί οι διατάξεις που αφορούν τη μορφή του χρήματος. Όποιος γνωρίζει περισσότερα ας μας ενημερώσει. (Κυπριακό σύνταγμα)
Αν υποθέσουμε όμως ότι αυτές οι διατάξεις δεν αναθεωρήθηκαν ποτέ ή ότι δε δύναται να αναθεωρηθούν, υπάρχει ακόμα το ζήτημα της ανωτέρας βίας. Για να πάρουμε πάλι ως παράδειγμα την κύπρο, η εισβολή του 1974 κατέστησε αδύνατη την εφαρμογή ορισμένων άρθρων του συντάγματος, όπως το Άρθρο 46 που προνοεί ότι το υπουργικό συμβούλιο αποτελείται από 7 έλληνες υπουργούς και 3 τούρκους, ή το άρθρο 62 που προβλέπει ότι το 70% των βουλευτών εκλέγονται από την ελληνική κοινότητα και το 30% από την τουρκική. Παρόλο που οι πρόνοιες αυτές ανήκουν στα θεμελιώδη άρθρα που δεν είναι αποδεκτό να τροποποιηθούν, ωστόσο η πραγματικότητα τα ακυρώνει γιατί απλώς δεν είναι δυνατόν να πληρούνται.
Ομοίως, λόγοι “ανωτέρας βίας” καθιστούν αδύνατη την ικανοποίηση του μέρους του συντάγματος των ΗΠΑ που καθορίζει ότι τα νομίσματα πρέπει να είναι χρυσά ή ασημένια, τουλάχιστον για την περίπτωση του χρυσού. Απλούστατα επειδή δεν υπάρχει αρκετός χρυσός ώστε να ικανοποιηθούν οι συναλλαγματικές ανάγκες των πολιτών τους.
Σύμφωνα με υπολογισμούς της γεολογικής επισκόπησης των ΗΠΑ (U.S. Geological Survey) από την αυγή του πολιτισμού μέχρι το έτος 2000μ.Χ. έξουν εξορυχθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη 142 000 τόνοι χρυσού. Λαμβάνοντας υπόψιν τους 2600 τόνους που εξορύσσονται κάθε χρόνο από το 2001 μέχρι σήμερα, έχουμε γύρω στους 28600 επιπλέον τόνους, που μας δίνουν ένα σύνολο 145 000 τόνων. (Εδώ σελ. 8). Σήμερα η αξία του χρυσού ανέρχεται σε περίπου $1700 η ουγκιά ή γύρω στις $55300 το κιλό (Δεκέμβρης 2011).
Οπότε όλο το χρυσάφι που εξορύχθηκε σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα αξίζει σε σημερινές τιμές γύρω στα 8 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Το σύνολο του χρηματικού αποθέματος των ΗΠΑ, δηλαδή το χρήμα που βρίσκεται σε κυκλοφορία σε διάφορες μορφές, μαζί με τις καταθέσεις (money supply, M2), κυμένεται ανάμεσα στα 8.5 και 9.5 τρις, με στοιχεία του Federal Reserve.
Επομένως, ακόμα και αν όλο το χρυσάφι του κόσμου χρησιμοποιείτω για να καλυφθούν οι συναλλαγματικές ανάγκες των ΗΠΑ, δεν θα έφτανε. Φυσικά στην πραγματικότητα ο διαθέσιμος χρυσός είναι πολύ λιγότερος. Το 90% του χρυσού παγκοσμίως χρησιμοποιείται για παραγωγή προϊόντων, όπως κοσμιμάτων (85%), ηλεκτρονικών κυκλωμάτων κ.α. Μόνο το 10% χρησιμοποιείται ως αποθεματικό ή για επενδύσεις. Και από αυτό το 10% οι ΗΠΑ κατέχουν μόνο ένα ποσοστό.
Βεβαίως υπάρχει και το ασήμι. Θεωρητικά οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να συμπληρώσουν την έλλειψη χρυσού με αποθέματα αργύρου για να μπορέσουν να τηρήσουν το σύνταγμα. Αν πράγματι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και θεμιτό δεν μπορεί να απαντηθεί χωρίς περεταίρω έρευνα.
First National Bank of Montgomery vs Jerome Daly
Η υπόθεση, καλούμενη και ως Credit River case, είναι γνωστή σε όσους έχουν παρακολουθήσει το Zeitgeist Addendum, την δεύτερη ταινεία “Zeitgeist” του Peter Joseph που προβλήθηκε το 2008. Η ταινεία ολόκληρη υπάρχει εδώ, όπου η αναφορά στην υπόθεση Credit River αρχίζει στο 00:19:25. Το απόσπασμα της ταινείας που αναφέρεται σ' αυτήν υπάρχει και στο Youtube.
Αν και η υπόθεση έχει κάποιο ενδιαφέρον, το Zeitgeist μας παραπλανεί, προβάλλοντας την με ένα τρόπο που την κάνει να φαίνεται σημαντικότερη από ότι είναι στην πραγματικότητα κι έτσι ώστε να εξυπηρετεί την προπαγάνδιση του μηνύματός του.
Κατ’ αρχήν να αναφέρουμε το ψέμα ότι ο Jerome Daly “τελικά κράτησε το σπίτι του”, ενώ στην πραγματικότητα ούτε για σπίτι επρόκειτω ούτε η υπόθεση επικράτησε στο ανώτατο δικαστήριο. Όμως η ατμόσφαιρα φορτίζεται πιο έντονα κι’ εμείς ταυτιζόμαστε περισσότερο με τον πρωταγωνιστή, αν νομίζουμε ότι είναι ένας καημένος που αγωνίστηκε ενάντια στο σύστημα, έπεισε το δικαστήριο και κατάφερε να σώσει το σπίτι του. Στην πραγματικότητα η υπόθεση είναι εντελώς ασήμαντη σαν δικαστικό προηγούμενο, και πάει κάπως έτσι:
Ο Jerome Daly, ένας δικηγόρος φανατικός με το Αμερικανικό σύνταγμα, συμμάχισε με ένα άλλο συμπατριώτη του, επίσης φανατικό, τον Martin Vincent Mahoney, μικροαγρότη και ξυλουργό στο επάγγελμα, ο οποίος όμως εκτελούσε και χρέη δικαστή για μικροϋποθέσεις σε μια επαρχιακή περιοχή που δεν καλυπτόταν από ένα πιο επίσημο δικαστήριο, για να δημιουργήσουν φασαρία σε σχέση με το γεγονός ότι το χρήμα που κυκλοφορεί στη χώρα έχει την μορφή χαρτονομισμάτων ή επιταγών αντί ασήμι και χρυσάφι όπως προνοεί το σύνταγμα. Μάλιστα ο Daly περιμένει ότι τα μιλίσια (πολιτοφυλακές) της περιοχής θα υπερασπιστούν την περιουσία του ένοπλα, ενώ ο Mahoney θεωρούσε ότι το ανώτατο δικαστήριο δεν είχε περισσότερη δικαιοδοσία από τον ίδιο. Τελικά η υπόθεση έπεσε και αργότερα, οταν το δίδυμο συνέχισε να κάνει φασαρία με αφορμή άλλες υποθέσεις, ο μεν Daly έχασε την άδεια να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα, ενώ ο Mahoney πιθανότατα θα καθερείτω αν δεν προλάβαινε να πεθάνει πριν βγει η σχετική απόφαση.
Ο Mahoney ήταν διορισμένος ως “justice of the peace”: πρόκειται για κατώτερου βαθμού δικαστές που εκλέγονται ή διορίζονται ούτως ώστε να “διατηρούν την ειρήνη” σε ορισμένες περιοχές, χωρίς να έχουν κατ΄ ανάγκη ιδιαίτερη μόρφωση και ανάλογο δίπλωμα (Wikipedia). Είναι δηλαδή μια λύση ανάγκης για περιοχές με αραιό πληθυσμό για τις οποίες δεν υπάρχει επίσημο δικαστήριο και μπορούν να εκδικάζουν μόνο μικροϋποθέσεις:
The 1967/1968 Minnesota Legislative Manual states:
"Justices of the peace are elected for two-year terms in townships and in cities and villages which do not have municipal courts. Justices of the peace have jurisdiction over actions arising within a county when the amount involved does not exceed $100 for civil cases, and when the punishment or fine does not exceed $100 or three months' imprisonment in criminal cases." (Lawlibrary)
Πρόκειται για ένα θεσμό η ιστορία του οποίου ξεκινά από την Αγγλία τον καιρό του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, ο οποίος όριζε ιππότες υπέυθυνους να “διατηρούν την ειρήνη” σε περιοχές που δεν ελέγχονταν από άλλες δυνάμεις του βασιλιά, ενώ θεσμοθετήθηκε επίσημα το 1327 και αφορούσε “καλούς και νομοταγείς άνδρες”, οι οποίοι είχαν την περιορισμένη εξουσία να επιστούν την προσοχή στο νόμο σε άτομα που υπήρχαν λόγοι να πιστεύεται ότι επρόκειτω να προβούν σε πράξεις βίας ή άλλες άνομες ενέργειες. Δεν ήταν καν δικαστική εξουσία αφού δεν μπορούσαν να επιβάλουν ποινές (βλ. Wikipedia).
Με λίγα λόγια ο όρος δεν αναφέρεται σε ένα πραγματικό δικαστή, αλλά σε ένα άτομο που του αναλαμβάνει ορισμένες δικαστικές λειτουργίες:
“In some US states, the Justice of the Peace is a judge of a court of limited jurisdiction, a magistrate, or a quasi-judicial official with certain statutory or common law magisterial powers. The Justice of the Peace typically presides over a court that hears misdemeanor cases, traffic violations, and other petty criminal infractions. The Justice of the Peace may also have authority over cases involving small debts, landlord and tenant disputes, or other small claims court proceedings. Proceedings before Justices of the Peace are often faster and less formal than the proceedings in other courts. In some jurisdictions a party convicted or found liable before a Justice of the Peace may have the right to a trial de novo before the judge of a higher court rather than an appeal strictly considered”. (Wikipedia)
Ο Mahoney ήταν ξυλουργός και μικροκαλλιεργητής που εκτελούσε τέτοιες δικαστικές λειτουργείες: “... by Justice Martin V. Mahoney, who by occupation is a dirt farmer and a carpenter and who is not dependent upon the fraudulent Federal Reserve Mob for his sustenance...” (Lawlibrary)
dirt farmer (plural dirt farmers)
A subsistence farmer; a farmer with no hired hands.
A farmer who is too poor to use, or unable to use, irrigation.
(Wiktionary)
Παρόλα αυτά, ο Daly θεωρεί ότι το δικαστήριο του Mahoney είναι η ανώτατη δικαστική εξουσία στην περιοχή, λέει ότι όλοι οι άλλοι δικαστές είναι πουλημένοι επειδή εξαρτώνται από το τραπεζικό σύστημα και πιστεύει ότι σε περίπτωση που οποιοδήποτε άλλο δικαστήριο, συμπεριλαμβανομένου του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ παραβιάζοντας το σύνταγμα πάρει διαφορετική απόφαση, τότε αυτός θα απευθυνθεί στις τοπικές πολιτοφυλακές που θα σπεύσουν να του επιστρέψουν την περιουσία του - προφανώς με την δύναμη των όπλων. Και μάλιστα, φαίνεται να πιστεύει πως αυτό θα γίνει πράγματι και πως τα μιλίσια μπορούν να φροντίσουν να την διατηρήσει! Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα γραφικό τρελλάρα:
“In truth and in fact the Justice of the peace Court is the highest Court in the land as it is the closest to the People. Every Judge who is dependent upon this fraudulent Federal Reserve, National an State Banking System for his sole support is disqualified because of self interest and has no jurisdiction to sit in review of this Judgment. If any Appellate Court, including the Supreme Court of the United States, in the review of this Judgment, perpetrates a fraud upon the People by defying the Constitutional Law of the United States Mahoney has resolved that he will convene another Jury in Credit River Township to try the issue of the Fraud on the part of any State or Federal Judge, and in an action on my part to recover the possession if the Jury decides in my favor, the Constable and the Citizens Militia of Credit River Township will, pursuant to the law, deliver me back into possession. So you see this Justice of the Peace can keep the peace in Scott County, Minnesota, not with the help of these State and Federal Judges who have fled reality, but in spite of them. Thus Thomas Jefferson’ s prophesy with reference to Chattel Slavery once again rings true; “God’s Justice will not sleep for ever”. (Lawlibrary)
Φυσικά έχει δίκαιο σχετικά με το τι προβλέπει το σύνταγμα, και προφανώς έχει δίκαιο για το ότι οι δικαστές που είναι εξαρτημένοι από το σύστημα δεν θα μπορούσαν ποτέ να τον δικαιώσουν. Το θέμα είναι πως ζει σε ένα δικό του φανταστικό κόσμο. Την εποχή που οι ΗΠΑ έστελναν τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι, για να αποκαταστήσουν το χαμένο τους κύρος από το Σοβιετικό προβάδισμα στο διάστημα, ο Daly νόμιζε ότι στο Scott County της Minnesota θα ζούσε με βάση όσα υποσχέθηκαν οι πατέρες του έθνους δυο αιώνες προηγουμένως: να μην πληρώνει φόρους, να χρησιμοποιεί χρήματα από ασήμι και χρυσάφι και να υπερασπίζεται το σύνταγμα με τις πολιτοφυλακές.
The defendant, Jerome Daly, was a longtime tax protester. He was convicted of willfully failing to file federal income tax returns for the years 1967 and 1968. In rejecting his appeal, the United States Court of Appeals for the Eighth Circuit noted: "Defendant's fourth contention involves his seemingly incessant attack against the federal reserve and monetary system of the United States. His apparent thesis is that the only 'Legal Tender Dollars' are those which contain a mixture of gold and silver and that only those dollars may be constitutionally taxed. This contention is clearly frivolous." (Wikipedia)
Τα ίδια όμως ισχύουν για τον δικαστή Mahoney. Εδώ αρνείται να τηρήσει την διαδικασία έφεσης, αρνείται να δώσει τα πραχτικά της δίκης στο επαρχιακό δικαστήριο και αρνείται να δεχτεί τα χρήματα που το ίδιο το δικαστήριο απαίτησε διότι αυτά δεν ήταν από χρυσό και ασήμι αλλά χαρτονομίσματα που εξέδωσε η Federal Reserve Bank, που δεν έχουν καμία αξία σύμφωνα με το σύνταγμα. Φυσικά το δικαστήριο κάλεσε τον Mahoney να δώσει εξηγήσεις (Lawlibrary). Μετά ο Mahoney εξηγεί στο δικαστήριο ότι δεν δέχτηκε να καταχωρήσει την αίτηση για έφεση επειδή τα $2 που την συνόδευαν δεν ήταν νόμιμα σύμφωνα με το σύνταγμα του κράτους (Lawlibrary).
Εντομεταξύ στην απόφασή του ο Mahoney δεν αναγνωρίζει την δικαιοδοσία οποιουδήποτε άλλου δικαστηρίου πάνω στο ζήτημα, εκτός από του δικού του:
“5. That any provision in the Minnessota Constitution and any Minnesota Statute limiting the Jurisdiction of this Court is repugnant to the Constitution of the United States and to the Bill of Rights of the Minnesta Constitution and is null and void and that this Court has Jurisdiction to render complete Justice in this Cause”.
και:
“Nothing in the Constitution of the United States limits the Jurisdiction of this Court, which is one of original Jurisdiction with right of trial by Jury guaranteed. This is a Common Law Action. Minnesota cannot limit or impair the power of this Court to render Complete Justice between the parties. Any provisions in the Constitution and laws of Minnesota which attempt to do so are repugnant to the Constitution of the United States and are void”. (Lawlibrary)
Όλα αυτά είναι κατανοητά ως μια προσπάθεια δύο ανθρώπων να δώσουν το μύνημά τους που έχει να κάνει με την παραβίαση του συντάγματος (και ειδικά o Mahoney φαίνεται πως δεν είχε τίποτα να χάσει ούτως η άλλως). Δεν λέω ότι Daly ή ο Mahoney κακώς έπραξαν, λέω όμως ότι δεν πρόκειται για την περίπτωση που ένας απλός πολίτης πείθει ένα ουδέτερο δικαστήριο ότι το σύστημα τον αδίκησε. Πρόκειται για δύο ιδεολόγους, ουσιαστικά δύο ακτιβιστές που προσπαθούν να περάσουν ένα μύνημα, και που ο ένας έτυχε να εκτελεί και ορισμένες λειτουργίες δικαστή, πράγμα που χρησιμοποίησε ως μέσο για να πετύχει τον σκοπό του. Πολλές τέτοιες υποθέσεις πήγαν στα δικαστήρια των ΗΠΑ, αλλά κανένα πρωτόδικο δικαστήριο δεν έβγαλε παρόμοια απόφαση.
Παρόλα αυτά το Zeitgeist κλείνει το ζήτημα επισημένοντας πόσο σημαντικές είναι οι συνέπειες αυτής της δίκης, η οποία υποτίθεται ότι έχει κερδηθεί. Αλλά τέτοιες συνέπειες δεν υπάρχουν, καθώς πρόκειται για μια δίκη ενός μικρής υπόστασης δικαστηρίου που έπεσε αμέσως μόλις το ζήτημα πέρασε στην επόμενη δικαστική βαθμίδα, και της οποίας επομένως η απόφαση δεν έχει καμιά νομική ισχύ.
Ο πυρήνας της υπόθεσης Credit River
Η ουσία της υπόθεσης μπορεί να αποδοθεί περιληπτικά στις ακόλουθες τρεις προτάσεις:
“Τα χρήματα ξεκινούν την ύπαρξή τους όταν τα δημιουργούν [οι τράπεζες] μέσα στα βιβλία τους με καταχωρήσεις αριθμών. Οι τράπεζες τα δημιουργούν από το μηδέν. Δεν αντιπροσωπεύουν μια ποσότητα χρυσού ή ασημιού ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο ή πηγή αξίας”.
Ελέυθερη απόδοση του αποσπάσματος:
“The first time that the money comes into existance is when they create it on their bank books by bookkeeping entry. The banks create it out of nothing. No substantial fund of gold or silver is back of it, or any fund at all”.
Το δικαστήριο θεωρεί ότι μόνο τα πραγματικά προϊόντα έχουν αξία, και όχι οι επιταγές και τα γραμμάτια - ακόμα και αν τα εκδίδει η κεντρική τράπεζα, όπως συμβαίνει με τα χαρτονομίσματα, και ότι μόνο ο χρυσός και το ασήμι μπορούν να χρησιμοποιούνται ως νόμισμα, διότι αυτό δηλώνεται ρητά στο σύνταγμα. Σε κάποιο σημείο επισηνάπεται μέρος του συντάγματος όπου βρίσκεται η συγκεκριμένη διάταξή:
“THE CONSTITUTION OF THE UNITED STATES
SECTION 10. No State shall enter into any Treaty, Alliance, or Confederation; grant Letters of Marque or Reprisal; coin Money; emit Bills of Credit; make any Thing but gold and silver Coin a Tender In Payment of Debts; pass any Bill of Attainder, ex post facto Law, or Law impairing the Obligation of Contracts, or grant any Title of Nobility”. (Lawlibrary)
Με αυτή την έννοια μόνο είναι που κάνει δηλώσεις όπως “The banks create it out of nothing” και “Only God can created something of value out of nothing”. Αυτές οι δηλώσεις αφορούν τόσο τις επιταγές των εμπορικών τραπεζών όσο και τα χαρτονομίσματα.
Για παράδειγμα το δικαστήριο αναφέρεται επανελημένα στην αξία των πιστωτικών σημειωμάτων που εκδίδει η κεντρική τράπεζα, συμπεριλαμβανομένων των χαρτονομισμάτων, που δεν ξεπερνούν το 1 σεντ, όσο αξίζει το χαρτί και το μελάνι που τα αποτελούν. Για το δικαστήριο τα γραμμάτεια δεν νοείται να έχουν άλλη αξία, αφού μάλιστα δεν αποτελούν τίτλους ιδιοκτησίας ποσοτήτων χρυσού και ασημιού:
“The Federal Reserve Bank of Minneapolis obtains Federal Reserve Notes in denominations of One ($1.00) Dollar, Five, Ten, Twenty, Fifty, One Hundred, Five Hundred, One Thousand, Ten Thousand, and One Hundred Thousand Dollars for the cost of the printing of each note, which is less than one cent”.
Πιο αναλυτικά το σκεπτικό του δικαστηρίου φαίνεται εδώ:
The Federal Reserve Notes in question in this case are unlawful and void upon the following grounds:
A. Said Notes are fiat money, not redeemable in gold or silver coin upon their face, not backed by gold or silver, and the notes are in want of some real or substantial funk being provided for their payment in redemption. There is no mode provided for enforcing the payment of the same. There is no mode providing for the enforcement of the payment of the Notes in anything of value.
B. The Notes are obviously not gold or silver coin.
C. The sole consideration paid for the One Dollar Federal Reserve Notes is in the neighborhood of nine-tenths of one cent, and therefore, there is no lawful consideration behind said Notes.
Επειδή ο δημιουργός της ταινείας Zeitgeist δεν ήταν υπέρ της επιστροφής στα χρυσά νομίσματα, αφαίρεσε αυτό το κομμάτι από την παρουσίαση της υπόθεσης, που όμως αποτελεί την ουσία της. Συνδιάζοντας το αυτό με όσα μας είπε για το fractional reserve system, έφτιαξε μια παραπλανητική εκδοχή της ιστορίας.
Όλα τα αποσπάσματα είναι μέρη του εκτεταμένου αποσπάσματος που ακολουθεί, και εδώ η πηγή του.
FINDINGS OF FACT, CONCLUSIONS OF LAW, JUDGMENT AND DETERMINATION
1. That the Federal Reserve Banking Corporation is a United States Corporation with twelve (12) banks throughout the United States, including New York, Minneapolis and San Francisco. That the First National Bank of Montgomery is also a United States Corporation, incorporated and existing under the laws of the United States and is a member of the Federal Reserve System, an more specifically, of the Federal Reserve Bank of Minneapolis.
2. That because of the interlocking activities, transactions an practices, the Federal Reserve Banks and the National Banks are for all practical purposes, in the law, one and the same bank.
3. As is evidenced from the book “The Federal Reserve System; Its Purposes and Functions”, put out by the Board of Governors of the Federal Reserve System, Washington, D.C., 1963, and from other evidence adduced herein, the said Federal Reserve Banks and National Banks create money and credit upon their books and exercise the ultimate prerogative of expanding and reducing the supply of money or credit in the United States. To illustrate the admission of their activity, pages 74 through 78 are attached hereto as pages 21, 22 & 23.
The creation of this money or credit constitutes the creation of fiat money upon the books of these banks.
When the Federal Reserve Banks and National Bands acquire United States Bonds and Securities, State Bods and Securities, State Subdivision Bonds and Securities, mortgages on private Real property and mortgages on private personas property, the said banks create the money and credit upon their books by bookkeeping entry. The first time that the money comes into existance is when they create it on their bank books by bookkeeping entry. The banks create it out of nothing. No substantial fund of gold or silver is back of it, or any fund at all.
The mechanics followed in the acquisition of United States Bonds are as follows: The Federal Reserve Bank places its name on a United States Bond and goes to its banking books and credits the United States Government for an equal amount of the face value of the Bonds. The money or credit first comes into existance when they create it on the books of the bank.
The Federal Reserve Bank of Minneapolis obtains Federal Reserve Notes in denominations of One ($1.00) Dollar, Five, Ten, Twenty, Fifty, One Hundred, Five Hundred, One Thousand, Ten Thousand, and One Hundred Thousand Dollars for the cost of the printing of each note, which is less than one cent. The Federal Reserve Bank must deposit with the Treasurer of the United States a like amount of Bonds for the Notes it receives. The Bonds are without lawful consideration, as the Federal Reserve Bank created the money and credit upon the books by which they acquired the Bond.
The net effect of the entire transaction is that the Federal Reserve Bank obtains Federal Reserve Notes comparable to the ones they placed on file with the Clerk of the District Court, and a specimen of which is above, for the cost of printing only. Title 31 U.S.C., Section 462/ (See page 41) attempts to make Federal Reserve Notes a legal tender for all debts, public and private. From 1913 down to date, the Federal Reserve Banks and the National Banks are privately owned. As of March 18, all gold backing is removed from the said Federal Reserve Notes. No gold or Silver backs up these notes.
The Federal Reserve Notes in question in this case are unlawful and void upon the following grounds:
A. Said Notes are fiat money, not redeemable in gold or silver coin upon their face, not backed by gold or silver, and the notes are in want of some real or substantial funk being provided for their payment in redemption. There is no mode provided for enforcing the payment of the same. There is no mode providing for the enforcement of the payment of the Notes in anything of value.
B. The Notes are obviously not gold or silver coin.
C. The sole consideration paid for the One Dollar Federal Reserve Notes is in the neighborhood of nine-tenths of one cent, and therefore, there is no lawful consideration behind said Notes.
D. That said Federal Reserve Notes do not conform to Title 12, United States Code, Sections 411 and 418. Title 31 USC, Section 462, insofar as it attempts to make Federal Reserve Notes and circulating Notes of Federal Reserve Banks and National Baning Associations a legal tender for all debts, public and private, it is unconstitutional and void, being contrary to Article 1, Section 10, of the Constitution of the United States, which prohibits any State from making anything but gold or silver coin a tender, or impairing the obligation of contracts.
IN CONCLUSION, it is therefore the further judgment and determination of this Court:
1. That the original Judgment entered herein on December 9, 1968 is in all respects confirmed.
2. That the Federal Reserve Notes on deposit with the Clerk of the Court are not lawful money of the United States; are in violation of the Constitution of the United States and are not for any purpose.
That M.S.A. 532.38 requiring $2.00 to be deposited with the Clerk of District Court within ten (10) days of the entry of Judgment was not complied with. That the conditions prerequisite to this Court allowing an appeal have not been complied with. That this Court’ s Notice of its Refusal to Allow Appeal dated January 6, 1969 is hereby made absolute.
That following memorandum is attached and made a part of this decision.
... ... ...
Κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις
Είναι λογική η απαίτηση των Mahoney και Daly, να θέλουν ένα νόμισμα από χρυσάφι ή ασήμι;
Ότι αυτό αναφέρεται στο σύνταγμα των ΗΠΑ, τουλάχιστον στην αρχική του μορφή, αυτό είναι βέβαιο. Πολλές φορές όμως ένα σύνταγμα επιτρέπει την αναθεώρηση ορισμένων άρθρων του. Για παράδειγμα το Άρθρο 182 του συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας δηλώνει ότι είναι δυνατή η αλλαγή όλων των άρθρων εκτός από όσα αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ. Η αναθεώρηση απαιτεί πλειοφηφία τουλάχιστο των 2/3 των βουλευτών της κάθε κοινότητας. Αν συμβαίνει κάτι παρόμοιο με το σύνταγμα των ΗΠΑ δεν το γνωρίζω, ούτε αν έχουν αναθεωρηθεί οι διατάξεις που αφορούν τη μορφή του χρήματος. Όποιος γνωρίζει περισσότερα ας μας ενημερώσει. (Κυπριακό σύνταγμα)
Αν υποθέσουμε όμως ότι αυτές οι διατάξεις δεν αναθεωρήθηκαν ποτέ ή ότι δε δύναται να αναθεωρηθούν, υπάρχει ακόμα το ζήτημα της ανωτέρας βίας. Για να πάρουμε πάλι ως παράδειγμα την κύπρο, η εισβολή του 1974 κατέστησε αδύνατη την εφαρμογή ορισμένων άρθρων του συντάγματος, όπως το Άρθρο 46 που προνοεί ότι το υπουργικό συμβούλιο αποτελείται από 7 έλληνες υπουργούς και 3 τούρκους, ή το άρθρο 62 που προβλέπει ότι το 70% των βουλευτών εκλέγονται από την ελληνική κοινότητα και το 30% από την τουρκική. Παρόλο που οι πρόνοιες αυτές ανήκουν στα θεμελιώδη άρθρα που δεν είναι αποδεκτό να τροποποιηθούν, ωστόσο η πραγματικότητα τα ακυρώνει γιατί απλώς δεν είναι δυνατόν να πληρούνται.
Ομοίως, λόγοι “ανωτέρας βίας” καθιστούν αδύνατη την ικανοποίηση του μέρους του συντάγματος των ΗΠΑ που καθορίζει ότι τα νομίσματα πρέπει να είναι χρυσά ή ασημένια, τουλάχιστον για την περίπτωση του χρυσού. Απλούστατα επειδή δεν υπάρχει αρκετός χρυσός ώστε να ικανοποιηθούν οι συναλλαγματικές ανάγκες των πολιτών τους.
Σύμφωνα με υπολογισμούς της γεολογικής επισκόπησης των ΗΠΑ (U.S. Geological Survey) από την αυγή του πολιτισμού μέχρι το έτος 2000μ.Χ. έξουν εξορυχθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη 142 000 τόνοι χρυσού. Λαμβάνοντας υπόψιν τους 2600 τόνους που εξορύσσονται κάθε χρόνο από το 2001 μέχρι σήμερα, έχουμε γύρω στους 28600 επιπλέον τόνους, που μας δίνουν ένα σύνολο 145 000 τόνων. (Εδώ σελ. 8). Σήμερα η αξία του χρυσού ανέρχεται σε περίπου $1700 η ουγκιά ή γύρω στις $55300 το κιλό (Δεκέμβρης 2011).
Οπότε όλο το χρυσάφι που εξορύχθηκε σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα αξίζει σε σημερινές τιμές γύρω στα 8 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Το σύνολο του χρηματικού αποθέματος των ΗΠΑ, δηλαδή το χρήμα που βρίσκεται σε κυκλοφορία σε διάφορες μορφές, μαζί με τις καταθέσεις (money supply, M2), κυμένεται ανάμεσα στα 8.5 και 9.5 τρις, με στοιχεία του Federal Reserve.
Επομένως, ακόμα και αν όλο το χρυσάφι του κόσμου χρησιμοποιείτω για να καλυφθούν οι συναλλαγματικές ανάγκες των ΗΠΑ, δεν θα έφτανε. Φυσικά στην πραγματικότητα ο διαθέσιμος χρυσός είναι πολύ λιγότερος. Το 90% του χρυσού παγκοσμίως χρησιμοποιείται για παραγωγή προϊόντων, όπως κοσμιμάτων (85%), ηλεκτρονικών κυκλωμάτων κ.α. Μόνο το 10% χρησιμοποιείται ως αποθεματικό ή για επενδύσεις. Και από αυτό το 10% οι ΗΠΑ κατέχουν μόνο ένα ποσοστό.
Βεβαίως υπάρχει και το ασήμι. Θεωρητικά οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να συμπληρώσουν την έλλειψη χρυσού με αποθέματα αργύρου για να μπορέσουν να τηρήσουν το σύνταγμα. Αν πράγματι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και θεμιτό δεν μπορεί να απαντηθεί χωρίς περεταίρω έρευνα.
καλή αρχή φίλε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝά 'σε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήJT Casino Resort & Spa: Home
ΑπάντησηΔιαγραφήJT Casino Resort & Spa 보령 출장마사지 is located in 논산 출장샵 Temecula, California and is 충청북도 출장마사지 open daily 24 hours. The 용인 출장마사지 casino's 400,000 square foot 구미 출장안마 gaming floor features 6500 slots,